– Bądź cierpliwy. Daj choremu czas na wypowiedź
– Zadawaj pomocnicze pytania
– Miej zawsze pod ręką notatnik i rysuj to, co chcesz przekazać
– Mów powoli, wyraźnie, prostymi zdaniami
– Zachęcaj do rozmowy
– Utrzymuj kontakt wzrokowy
– Korzystaj z okazji do wspólnego spędzania czasu
– Zachęcaj do ruchu
– Postaraj się rozumieć problem. Nikt nie ma w planach utraty zdolności mówienia.
Czego nie robić?
– Nie pospieszaj pacjenta
– Nie podnoś głosu
– Nie wykluczaj chorego z rozmów w rodzinnym gronie
– Nie wyręczaj chorego we wszystkich czynnościach
– Nie zaczynaj ćwiczeń na własną rękę. Lepiej najpierw skonsultuj się z logopedą. Terapia afazji u każdego przebiega inaczej
– Nie wykorzystuj w ćwiczeniach materiału przeznaczonego dla dzieci.
Beata Szewczyk-Błeszyńska, logopeda